ना वे रथवान रहे.(एक गीति संवाद) - प्रेम शर्मा

ना वे
रथवान रहे,
                        ना वे
                        बूढ़े प्रहरी,
कहती
टूटी दीवट,
                        सुन री
                        उखड़ी देहरी!

                         माँ: दिन-दिन
                         उपराम हुआ
                         रोगी-कातर सुगना,
                         खाली
                         सुबरन पिंजरा
                         गुमसुम-गुमसुम अंगना,
सुन रे ओ
महानगर
अब मैं अंधी-बहरी!
                         पुत्र: हवा नहीं
                         धूप  नहीं
                         पेंचदार गलियारा
                         अगले
                         पिछले कुछ ऋण
                         फिरता मारा-मारा,
ना वे
मन-प्राण रहे,
                         ना वह
                         तृष्णा गहरी,
सुन री
पंखा झलती
पीपल की दोपहरी !



प्रेम शर्मा
                                             ('कादम्बिनी', जून, १९७१) 

काव्य संकलन : प्रेम शर्मा

एक टिप्पणी भेजें

0 टिप्पणियाँ